gezinstherapiecentrum eyelevel

Centrum voor Persoonlijke- en Relationele- Ontwikkeling
Het Centrum Eyelevel werd in 1991 opgericht door Riki en Klaas Prins.
In dat jaar startten zij, naast hun werk in de praktijk Russenplein in Bergen, met een opleidingsprogramma in het oostelijk deel van Duitsland en in Nederland. In de loop der jaren hebben we trainingsprogramma’s op het gebied van communicatie en systreemgeorienteerde psychotherapie verzorgd naast het geven van workshopos en korte seminars.

Achtergrond Riki en Klaas Prins
We leerden elkaar kennen in 1963, op de middelbare school. We hebben twee volwassen kinderen en we zijn grootouders. Gezamenlijk en afzonderlijk volgden we post doctorale trainingen en opleidingen op diverse terreinen van ons vakgebied.
Van grote invloed is de opleiding geweest, die wij volgden in de jaren 1979-1985 bij Virginia Satir (1916-1988).
In deze periode ontstond bij ons de motivatie om onze ervaringen als partners, ouders en in ons vakgebied nuttig te maken in een samenwerkingsrelatie. Hiermee begonnen we in 1985. In 1986 werkten we, onder supervisie van Virginia Satir, mee aan een intensief trainingsprogramma in Duitsland. Sindsdien werken we regelmatig samen op het gebied van therapie, training en opleiding. De ervaring heeft geleerd, dat het samenwerken als paar inspirerend is, zowel voor onszelf als voor de mensen met wie we werken.

Achtergrond Eyelevel als opleidingsinstituut
In 1987 vond in Praag het eerste wereldwijde congres plaats op het gebied van gezinstherapie. Voorzitter was Virginia Satir. Riki en Klaas namen deel aan dat congres. Het was voor ons een indrukwekkende ervaring om in een land, waar onderdrukking nog duidelijk aanwezig was, met zoveel mensen uit oost en west bezig te zijn met het bevorderen van betere communicatie tussen mensen, in gezinsverband en daarbuiten. Daar ontstond bij ons de intentie om te werken in een Oostblokland. Nog geen week later werden we benaderd met de vraag om in de DDR te komen werken met een groep, die, onder het dak van de kerk, regelmatig bijeen kwam voor training in verschillende therapeutische methoden. Sinds november 1987 gingen we er twee maal per jaar heen. Na de val van de muur is dit contact geresulteerd in een opleidingsprogramma in gezinstherapie, iets wat in de voormalige DDR niet bestond. Wij hebben dit programma uitgevoerd in de jaren 1991-1997, in samenwerking met het opleidingsinstituut van de Evangelische Kerk in Duitsland. In die jaren hebben we 42 mensen opgeleid als gezinstherapeut, waarvan een aantal ook tot opleider en supervisor.
Enkelen van hen hebben een opleidingsinstituut opgericht en de werkwijze invulling gegeven en ontwikkeld, elk met eigen accenten. Onze contacten in het oostelijk deel van Duitsland zijn nog steeds levendig en inspirerend. We zijn beiden lid van de Deutsche Gesellschaft für Systemische Therapie, Beratung und Familientherapie (DGSF) en door hen erkend als Lehrtherapeut. Ook in Nederland hebben we in de loop der jaren trainingsprogramma’s op het gebied van communicatie en systeem georiënteerde psychotherapie verzorgd, naast het geven van workshops en korte seminars.
Momenteel bevinden we ons in rustiger vaarwater en werken nog in bescheiden mate in onze eigen praktijk.
Incidenteel geven we, op aanvraag, workshops en communicatietraining.
Tijdens ons Nederlandse opleidingsprogramma kwamen we in contact met Chris Sleegers.

Achtergond Chris Sleegers
Afkomstig uit de omgeving van Rotterdam, woon ik sinds 1982 op Texel.
Uit mijn eerste huwelijk heb ik drie, nu volwassen kinderen. Ik ben ook grootmoeder.
Ik volgde een breed scala aan postdoctorale training en opleiding.
Via de opleiding van Klaas en Riki Prins kwam ik in contact met de benadering van Virginia Satir. De gelijkwaardigheid in de therapeutische relatie, de creativiteit van de methode en de spirituele dimensie ervan spraken mij zo aan, dat ik deze benadering heb geïntegreerd in mijn werk.
Alle drie werken we nog met veel plezier, omdat we ons vak en het werken met cliënten zo boeiend vinden en altijd blijven leren.
We herkennen ons in de volgende uitspraak van Carl Whitaker, één van de grondleggers van de gezinstherapie. Op bejaarde leeftijd zei hij in een interview het volgende: “zodra ik niet meer van mijn cliënten leer, stop ik met werken”.
Voor ons is dit moment nog niet aangebroken.